بررسی تفسیری دعاهای انبیاء در قرآن

کلمه دعا از جهت لغوی به معنای حاجت خواستن و استمداد جستن می باشد که در اصطلاح اهل شرع همان در میان گذاشتن حاجت و درخواست حلّ مشکلات در نزد پروردگار صورت می گیرد که این امر به صورت مناجات و اذکار وارده و یا غیر ماثوره انجام می شود در حقیقت دعا به منزله عبادت تلقی شده و جا دارد که چنین مسئله مهمی را از منظر آیات و روایات به آن پرداخت . از نظر آیات مسائلی از قبیل دعوت قرآن به دعا و استجابت خداوند متعال ، دعای انسان در زمان گرفتاری و توجه خداوند متعال به بشر پرداخته خواهد شد . اگر کسی در روایات در تمورد اهمیت دعا کمی تتبع کند خواهد فهمید که بسیار مورد تاکید قرار گرفته است و سفارش شده است که نباید در طلب حاجت خود ، خواسته های بی ارزشی داشته باشیم چرا که دعا ، بهترین عمل ، اساس دین ، کلید رستگاری ، رهایی از شیطان و بازگشایی در رحمت را در بر خواهد داشت که تمام اینها را از روایات متعددی از زبان ائمه معصومین علیهم السلام اشاره خواهیم کرد . و پس از اینکه از نگاه آیات و روایات موارد تشویق و ترغیب بر دعا را بیان نمودیم به دعاهای حضرت سلیمان (ع) و پدرش حضرت داوود پرداخته شرائط ، الفاظ ، معانی آن ها را ذکر خواهیم داشت . همچنین دعای ملکه سبا بلقیس را به اعتبار مع سلیمان بودنش بیان می نماییم ان شاء الله.
در دعا کردن نباید چیزهای بی ارزش را از خداوند طلب نماییم و دعای عالی دعایی است که عمومیت داشته باشد . از این رو قبل از هر چیز ، بهتر است معنای دعا را بدانیم و به آن بپردازیم.

تهیه و تدوین: دکتر سعید قاضی‌پور

دانلود با لینک مستقیم